آمونیاک موجود در آب استخر های پرورشی نتیجه دفع مواد زاید به عنوان محصول نهایی ، سوخت و ساز پروتئین و همچنین تجزیه مواد آلی نیتروژن دار به وسیله باکتری های هتروتروف می باشد . یون آمونیوم برای اکثر آبزیان نسبتا بی ضرر است . در حالی که آمونیاک غیر یونیزه به شدت سمی است.
با افزایش غلظت آمونیاک در آب ، دفع آن به وسیله آبزیان تقلیل و میزان آمونیاک در خون و سایر بافت ها افزایش می یابد . این امر باعث افزایش خون ، ممانعت از انجام ph واکنش های آنزیمی و اختلال در نفوذپذیری غشای سلول ها می شود .
مشاهده می شود هرچه میزان دما و ph افزایش یابد مقدار آمونیاک بیشتر خواهد شد ، آمونیاک در ph کمتر از ۷ مشکل چندانی برای مزارع پرورشی ایجاد نمی کند ، در حالی که حتی مقادیر کمی از این ماده در ph بالاتر خطرناک خواهد بود .
عمدتا به عنوان یک دستور العمل پیشنهاد می شود که در مراکز تکثیر ماهی ، غلظت آمونیاک نباید بیش از ۱mg/lit باشد اما بسیاری از پرورش دهندگان ماهی ترجیح می دهند که غلظت آمونیاک را تا حد ۰/۱mg/lit یا کمتر نگه دارند.
روش های پیشگیری و کنترل غلظت آمونیاک
- استفاده از کربن فعال
- فیلتر های بیولوژیک
- هوادهی
- تعویض آب
- تنظیم تراکم
- کنترل آب ورودی
- کنترل غذادهی در استخر ها
- استفاده از عصاره یوکا
